Czwarta strona z pierwszego numeru komiksu „Lazarus” jest gotowa. Jak to zwykle bywa z regularnymi, mniej ekstrawaganckimi panelami, plansza rysowała się trochę przyciężko. Nazywam to w duchu „przekleństwem czwartej strony”: jesteśmy już po wybuchowym wstępie, ale jeszcze przed trzonem opowieści i trzeba ciągnąć fabułę zamiast efektownych obrazów. Nawiasem mówiąc, podobny spadek mojo występuje zwykle około połowy każdego numeru. Ktoś kiedyś powinien zrobić badania, które wyjaśnią podobne fenomeny.

• 

Tym razem obyło się bez specjalnych fajerwerków, ale co zrobić. Gadające plansze stanowią serce każdego komiksu i nikt nic na to nie poradzi. W końcu ile akcji można strawić przy 22-stronicowym odcinku? A gdzie tu budowanie charakterów, dialogi ekspozycyjne, wprowadzenie…

Work in progress:

• 

Gdzie drwa rąbią, tam zawsze się człowiek trochę ubrudzi:

• 

Przy okazji wypróbowałem nową drukarkę. Do oryginałów używam większego skanera (Mustek A3), ale zwykła drukarka przydaje się do przygotowania szczotek i pomocniczych materiałów. Można na przykład sprawdzić, czy litery będą wystarczająco duże po wydrukowaniu w rzeczywistym formacie B5. Póki co, testuję output i przy okazji, podczas rysowania kolejnych stron, będę miał do wglądu poprzednie plansze w wygodnym formacie. Przydaje się to dla szybkiej referencji.

• 

Ogólnie zatem jest do przodu. Na pocieszenie myślę sobie, że wybuchy, kosmiczne stwory i eksplozje na pewno jeszcze powrócą.

•