Po narysowaniu kilku plansz do nowego komiksu „Lazarus” (możecie je zobaczyć w tym i kolejnych wpisach), nastąpił mały setback: coś mi nie pasowało w tym wstępie, nie tyle fabularnie, co rysunkowo. Nie jestem fanem przerysowywania stron od nowa, więc odrzuciłem całe gotowe już intro pierwszego numeru (5 plansz) i zacząłem komiks od zupełnie innej strony.

• 

Przy kreśleniu nowych wstępnych szkiców zrozumiałem, że problemem był scenariusz tudzież koncepcja wprowadzenia do całej historii. Niby wszystko dokładnie przemyślałem, ale początkowo zaplanowana sekwencja nie działała za dobrze w produkcji. Zginęły gdzieś jaja całego przedsięwzięcia, nic mi się nie podobało, i prawie że odłożyłem cały pomysł ad acta. Dopiero narysowanie pierwszej strony od nowa tchnęło oczekiwaną świeżość w żagle i mam nadzieję, że pomyślny front utrzyma się jak najdłużej.

Ciągle zastanawiam się, czy komiks będzie w kolorze. Wymyśliłem więc furtkę prowadzącą do obu potencjalnych rozwiązań – cieniowanie stron w oryginale za pomocą rozcieńczonego tuszu. Ostatni raz próbowałem tego w zapomnianym w mrokach dziejów komiksie „Zmora”, upłynęło więc wystarczająco dużo czasu, abym ponownie nabrał ochoty na zastosowanie podobnego tricku. Myślę, że wygląda to obiecująco, i nie mogę się już doczekać rysowania kolejnych plansz.

Tak wyglądały główne etapy rysowania, od szkicu do pełnej wersji z cieniami:

• 

• 

• 

• 

•