Dlaczego okładka C? Dlatego, że Henryk Kaydan nr 2, jako flip book, miał aż cztery okładki: dwie okładki wydania podstawowego plus dwie okładki wydania limitowanego (którego wydrukowaliśmy 50 podpisanych egzemplarzy). Plansza pochodzi z 2011 roku i powstała na grubym papierze Fabriano, w formacie nieco większym od A3:

Okładki standardowe Kaydana nr 2 były w kolorze, a limity pozostawiłem w czerni i bieli, co okazało się dobrą decyzją. Myślę, że klimat okładek C i D pasował do takiej konwencji (na zdjęciach mój autorski egzemplarz komiksu):

O ile znalazłem w archiwum jeszcze po kilka egzemplarzy innych starych limitów, tego wydania już dawno nie mam. Nic dziwnego, komiks ukazał się w niskim nakładzie (następnych wydań specjalnych drukowaliśmy już po 100 egzemplarzy) i mieliśmy okazję pojawić się z nim na kilku imprezach w ciągu 2011 roku.