Fundamentem sztuki komiksu jest art sekwencyjny – czyli opowiedzenie sekwencji zdarzeń za pomocą obrazków. Jeśli jest on dostatecznie dopracowany i służy fabule, można (przynajmniej fragmentami) całkiem wyzbyć się tekstu. Zdecydowałem się na taki kilkustronicowy, milczący wstęp do Henryka Kaydana 9:

I.

II.

III.

Czasem rysując wprowadzam ulepszenia i pomysły ad hoc do obmyślonego już scenariusza. Na marginesie zapisuję notki dotyczące zmian w dialogach i umieszczenia logo, jak tutaj:

Kiedy już cały nowy numer będzie gotowy, plansze zostaną zeskanowane i pokolorowane na komputerze. Cyfrowo nakładam również literki. W kontynuacji Kaydana zdecydowałem się jednak na design części napisów i onomatopei ręcznie. Uważam, że dodaje to sporo ciepła i pożądanej „niedoskonałości” w kompozycji strony. Trudno je osiągnąć przy pomocy napisów wygenerowanych w aplikacji (dla odmiany, niepożądane niedoskonałości dodają się same, i to na wszelkie możliwe sposoby:).